แผ่นฟ้ากว้างไกลถึงไหนถึงกันก็ยังไม่ปานไม่หาญเทียบ
คำว่าแม่ แม่ให้ทุกสิ่งชาย หญิงควรคิดควรแคร์มอดจะไต่
เหลือบไรรังแกแม่นั่นแหละคอยดู
ให้น้ำให้นมห่มกายให้อุ่นแม่เอ๋ยแม่คุณด้วยบุญแม่หนุนลูกอยู่
ลูกดังไม่ดับเหมือนดั่งแม่รั้งชั่งชู แม่อย่าหวั่นสักวันคอยดู
จะสู้เพื่อแม่ต่อไป
ตั้งแต่เราตีนเท่าฝาหอย แม่คอยประคบประหงมจนใหญ่
เมื่ออยู่ในท้องแม่คอยปกป้องผองภัย เกิดมาดีร้ายห่วงใยถามไถ่เนืองๆ
*แม่เลี้ยงลูกมาได้ตาตั้งกอบ ลูกโตไม่ตอบต่างไปไม่มาชำเลือง
พ่อแม่ไม่บ่นขอแต่ให้ลูกรุ่งเรือง ผู้ประเสริฐเกิดพลเมือง
สืบเนื่องนั่นแหละแม่เรา
(*ซ้ำ)