ใครสักคนสักคนที่ฉันรอ
ใครสักคนที่ฉันคอย
คอยนานแสนนาน
อยู่หนใดถึงจะอยู่แสนไกล
ส่งใจไปเชื้อเชิญเธอ
เธอคือเปลวไฟร้อนแรง
เธอคือสายน้ำเยือกเย็น
เป็นความสุขเอ่อ
หลับฝันไปดวงใจยังเฝ้าละเมอ
เธอคือความจริง
ชีวิตที่เราอยู่แสนสั้น
ทุกข์ยามวันไม่เคยเฉยนิ่ง
โดยแน่...แท้จริง
ชีวิตเราที่เราอยู่ว่างเปล่า
ทุกยามเรากายยังสูญสิ้นหดหาย
บางครั้งโหดร้าย...วุ่นวายสู้ทน
บางครั้งสับสน....ยากค้นหาคนรักจริง
เธอเป็นดวงตาเห็นไกล
เธอเป็นดวงใจทะนง
ไม่หลงทางผิด
คือสายธารผันผ่านสู่ชีวิตอุทิศรักเดียว