ไร้ยางอาย (Ost. เรยา)
ขับร้อง เจนนิเฟอร์ คิ้ม
คำร้อง สุทธิพงษ์ สมบัติจินดา
ทำนอง วุฒิชัย สมบัติจินดา
เรียบเรียง อนุชา อรรจนาวัฒน์
แอบเกลียดตัวเองอยู่ทุกนาที ที่ไม่ยอมห้ามใจ อยากจะลองย่ำกองไฟ ไม่สนอะไรชั่วดี
จุดจบที่รอก็รู้ในใจ ไปไม่ไกลกว่านี้ มาทีหลังที่นั่งที่มี ก็แค่ในมุม ที่จำต้องซ่อนใครใคร
มีแต่คำว่ารักปลอมปลอม ตอนเรานอนข้างข้างกัน พอพายุความเหงาพ้นผ่าน
เกิดคำถาม กับตัวเอง ว่าฉัน...เป็นใคร
* ถูกที่แต่ผิดเวลา ถูกชะตาแต่ผิดศีลธรรม อยู่ในหลุมอันมืดดำ บาปกรรมก็ตามหลอนใจ
เจ็บปวดเท่าไรวันนี้ ก็ยังดีกว่าเลวเรื่อยไป ต่อให้หนาซักเท่าไหร่ ก็รู้ว่าทางเดียวสุดท้ายคือหยุดเสียที
จะหลอกตัวเองไปเพื่ออะไร ทางให้ไปไม่มี เมื่อตัวเองก็รู้ดี ไม่ช้าวันนึงต้องลา
ให้อดให้ทนไปเพื่ออะไร เมื่อไม่มีสิทธิ์คว้า ที่ที่ตัวฉันมีราคา คือแค่ในมุม ที่จำต้องซ่อนใครใคร
มันใช่คำว่ารักหรือเปล่า ตอนเรานอนข้างข้างกัน พอสุดท้ายแยกย้ายพ้นผ่าน
เกิดคำถาม กับตัวเอง ว่าเพื่อ...อะไร
(ซ้ำ *)
ถูกที่แต่ผิดเวลา ถูกชะตาแต่ผิดศีลธรรม เมื่อชีวิตเลือกทางต่ำ บาปกรรมก็ต้องรับไป
ถูกใจแต่ไม่ดีงาม ถูกประณามว่าไร้ยางอาย ต่อให้หนาซักเท่าไหร่ ก็ถึงเวลาทำอะไรที่ถูกที่ควร